Pilar García de Diego publicó en 1953 este
Testamento do Entroido de Mandín (Verín-OU) en el cual el Antroido se presenta como gran comilón, amante de las empanadas, lacón chorizos y tocino, algo muy habitual en los Testamentos y Sermones de Entroido gallegos.

Yo Don Domingo Antroido,
natural soy de Mandín.
Voi facer meu testamento
porque me chegou a fin.

Son fillo de moi bo pai,
home de moitos amigos,
amante das empanadas
e moi larpeiro dos figos.

Mi madre era moi honrada,
tamén lle gustaba o viño,
comía ben as filloas,
lacón, chourizo e touciño.

Eu, fillo de tales pais,
gusto do viño e filloas,
dos figos, das empanadas,
do chourizo e do lacón....

En Mandín se hacía también en el entroido una pantomima entre una vella y un boi. Cf. FICHA nº 86: https://juliomontanes.synology.me/bases/mascaras/index.php?-table=mascaras&-action=browse&-cursor=86.

________________________________
REFERENCIAS:

GARCÍA DE DIEGO, Pilar, "El testamento en la tradición popular : Testamentos de víctimas”, en: Revista de Dialectología y Tradiciones populares, Madrid, vol. IX (1953), pp. 601-666 (p. 665).
MARIÑO FERRO, Xosé Ramón, O entroido ou os praceres da carne, Edicións do Castro, Sada, 2003, p. 119. Disponible: https://marinoferro.com/wp-content/uploads/2022/10/CE01.O-entroido.pdf.
RODRÍGUEZ IGLESIAS, Francisco & PÉREZ NEGREIRA, Mª del Mar (eds.), Galicia. Antropoloxía. Vol. XXVlII: Imaginario. Literatura popular, Hércules de Ediciones, A Coruña, 1995, p. 385: